Donnerstag, Mai 04, 2006
Fortune dagsins
Death wish, n.:
The only wish that always comes true, whether or not one wishes it to.
-- Höf. óþekktur
Helstu tíðindi
Ég, mútta og afi ætlum á sinfóníuna á eftir að hlusta á þýska snillinginn Alban Gerhardt spila sellókonsert Dvorák. Þessi konsert hefur lengi verið í miklu uppáhaldi hjá mér (ég á hann í flutningi Rostropovich) og þá finnst mér sérstaklega miðkaflinn, adagio ma non troppo, vera hugljúfur og fallega melódískur. Ég missi því miður af fundi hjá svifvængjafélaginu en maður þarf víst stundum að velja og hafna.
Á morgun kemur Transporter 2 út á DVD og er ekki spurning um að hún verður tekin á leigu a.s.a.p. Flutningamaðurinn er einhver sá svalasti harðhaus sem sést hefur á hvíta tjaldinu í lengri tíma.
Hróshornið
Ég sá viðtal við þá Einar Örn, fyrrverandi sykurmola, og Curver í sjónvarpinu í gær. Mín fyrstu viðbrögð voru... Æiii ekki þessi froðusnakkur en eftir smá umhugsun snérist mér hugur og var bara nokkuð ánægður. Málið er að þótt mér líki ekki við þá list sem Einar Örn skapar, ef list skyldi kalla, þá hef ég lúmskt gaman að fólki sem er óhrætt við að vera öðruvísi og leikur sér á jaðrinum. Einar er alveg ágætur þegar allt kemur til alls.
Curver er allt annar og stærri kaliber að mínu mati. Ég tók fyrst eftir honum í 20 ára afmæli Þórunnar Egils 1995 (sem er nú dægurlagakynnir í Lux eða eitthvað svoleiðis) því segja má að ég hitaði upp fyrir hann á fiðlunni minni. Fyrst kom ég og spilaði eina lagið sem ég kann utanbókar og síðan Curver með rafmagnsgítar og fiðluboga að mig minnir og eru örugglega allir sammála um að hann hafi stolið senunni.
Nefni að lokum 5. U fyrir að vera alltaf svo skemmtileg, hress og jákvæð... a.m.k. oftast.
Death wish, n.:
The only wish that always comes true, whether or not one wishes it to.
-- Höf. óþekktur
Helstu tíðindi
Ég, mútta og afi ætlum á sinfóníuna á eftir að hlusta á þýska snillinginn Alban Gerhardt spila sellókonsert Dvorák. Þessi konsert hefur lengi verið í miklu uppáhaldi hjá mér (ég á hann í flutningi Rostropovich) og þá finnst mér sérstaklega miðkaflinn, adagio ma non troppo, vera hugljúfur og fallega melódískur. Ég missi því miður af fundi hjá svifvængjafélaginu en maður þarf víst stundum að velja og hafna.
Á morgun kemur Transporter 2 út á DVD og er ekki spurning um að hún verður tekin á leigu a.s.a.p. Flutningamaðurinn er einhver sá svalasti harðhaus sem sést hefur á hvíta tjaldinu í lengri tíma.
Hróshornið
Ég sá viðtal við þá Einar Örn, fyrrverandi sykurmola, og Curver í sjónvarpinu í gær. Mín fyrstu viðbrögð voru... Æiii ekki þessi froðusnakkur en eftir smá umhugsun snérist mér hugur og var bara nokkuð ánægður. Málið er að þótt mér líki ekki við þá list sem Einar Örn skapar, ef list skyldi kalla, þá hef ég lúmskt gaman að fólki sem er óhrætt við að vera öðruvísi og leikur sér á jaðrinum. Einar er alveg ágætur þegar allt kemur til alls.
Curver er allt annar og stærri kaliber að mínu mati. Ég tók fyrst eftir honum í 20 ára afmæli Þórunnar Egils 1995 (sem er nú dægurlagakynnir í Lux eða eitthvað svoleiðis) því segja má að ég hitaði upp fyrir hann á fiðlunni minni. Fyrst kom ég og spilaði eina lagið sem ég kann utanbókar og síðan Curver með rafmagnsgítar og fiðluboga að mig minnir og eru örugglega allir sammála um að hann hafi stolið senunni.
Nefni að lokum 5. U fyrir að vera alltaf svo skemmtileg, hress og jákvæð... a.m.k. oftast.
