Montag, April 11, 2005
Fortune dagsins
Every morning in Africa, a gazelle wakes up. It knows it must run faster than the fastest lion or it will be killed. Every morning a lion wakes up. It knows it must outrun the slowest gazelle or it will starve to death.
It doesn't matter whether you are a lion or a gazelle: when the sun comes up, you'd better be running.
--Höf óþekktur
Helstu tíðindi
Fór á alveg hreint út sagt frábæra tónleika frímúrarareglukórsins á laugardaginn var. Kórinn er hinn fjölmennasti og greinilega skipaður vel hæfu fólki og ekki skemmir fyrir að æft er samviskusamlega 5 stundir á viku. Hins vegar var það ekki kórinn sem gerði útslagið heldur er stefna þeirra að bjóða ungu og efnilegu tónlistarfólki sem tengist reglunni með einum eða öðrum hætti að spila einir eða með kórnum á þessum árlegu tónleikum og voru að þessu sinni þeir Hjörleifur fiðluleikari og Harmonikkugaurinn úr Rússibönum með í hópnum.
Þeir gjörsamlega stálu senunni! Þeir byrjuðu vel sem bakkupp fyrir kórinn en ballið byrjaði fyrst þegar Rúsibaninn fór að spila sólóstykkið sitt, hraðinn og fimin var slík að mér fannst sem hann væri með kolkrabbaanga í stað putta sem iðuðu yfir takkabrettin. Nú fór aldeilis að hitna í kolunum því Hjölli mátti ekki vera minni maður og hætti við að spila fyrirfram auglýst verk (Meditation eftir Thais) og hóf að töfra fram alveg frábæra túlkun á ungverska þjóðlaginu Szardas. Í lok tónleikanna fluttu þeir snillingar svo saman gjörning sem fékk mig til að hlæja af gleði og undrun í senn. Ótrúlegt hvað hægt er að gera marga hluti með fiðluna að vopni.
Every morning in Africa, a gazelle wakes up. It knows it must run faster than the fastest lion or it will be killed. Every morning a lion wakes up. It knows it must outrun the slowest gazelle or it will starve to death.
It doesn't matter whether you are a lion or a gazelle: when the sun comes up, you'd better be running.
--Höf óþekktur
Helstu tíðindi
Fór á alveg hreint út sagt frábæra tónleika frímúrarareglukórsins á laugardaginn var. Kórinn er hinn fjölmennasti og greinilega skipaður vel hæfu fólki og ekki skemmir fyrir að æft er samviskusamlega 5 stundir á viku. Hins vegar var það ekki kórinn sem gerði útslagið heldur er stefna þeirra að bjóða ungu og efnilegu tónlistarfólki sem tengist reglunni með einum eða öðrum hætti að spila einir eða með kórnum á þessum árlegu tónleikum og voru að þessu sinni þeir Hjörleifur fiðluleikari og Harmonikkugaurinn úr Rússibönum með í hópnum.
Þeir gjörsamlega stálu senunni! Þeir byrjuðu vel sem bakkupp fyrir kórinn en ballið byrjaði fyrst þegar Rúsibaninn fór að spila sólóstykkið sitt, hraðinn og fimin var slík að mér fannst sem hann væri með kolkrabbaanga í stað putta sem iðuðu yfir takkabrettin. Nú fór aldeilis að hitna í kolunum því Hjölli mátti ekki vera minni maður og hætti við að spila fyrirfram auglýst verk (Meditation eftir Thais) og hóf að töfra fram alveg frábæra túlkun á ungverska þjóðlaginu Szardas. Í lok tónleikanna fluttu þeir snillingar svo saman gjörning sem fékk mig til að hlæja af gleði og undrun í senn. Ótrúlegt hvað hægt er að gera marga hluti með fiðluna að vopni.
