Bloggur Greifans

Byrjum færsluna á tveim leikskólasögum af honum Skildi Orra. Fyrri er um lag nokkuð sem er vanalega sungið á leikskólum hér í landi en var tekið tímabundið af dagskrá vegna viðbragða Skjaldar þegar það var sungið. Textinn er einhvern veginn á þessa leið:
3 litilir fiskar syntu í sjónum
MAMMA segir að einn komi ekki aftur
2 litilir fiskar syntu í sjónum
MAMMA segir að einn komi ekki aftur
o.s.frv.
Málið er að í hvert skipti sem orðið MAMMA var sungið þá fóru tárin svoleiðis að streyma niður vanga Skjaldar. Að vísu fór hann ekki að grenja en fóstrunum fannst það vera svo grimmdarlegt að gera drengnum þetta að lagið hefur verið sett á hilluna, a.m.k. í bili.

Hin sagan tengist samskiptahæfileikum Snáðans. Áður en börnin eru látin sofna þá fá þau sér að borða, eðlilegt því börn þurfa náttúrulega að fá einhverja næringu eins og aðrir. Við borðhaldið hafa þau föst sæti og er sessunautur Skjaldar Orra hann Ramon (ég kalla hann bara Amon Ra sem var Egypskur sólguð að mig minnir) og í gær voru fóstrurnar vitni að fyrstu samræðum drengjanna sem voru u.þ.b. á þessa leið:
Skjöldur: Pabbi, pabbi, pabbi. (skælbrosandi)
Ramon: Pabbi, pabba, mamma (einnig skælbrosandi)
Skjöldur: Pabbi, mammi, pabbi. (brosir enn meir)
o.s.frv.
Ekki mjög vitrænar samræður þetta en engu að síður stórt skref inn í siðmenninguna!